อีกความมุ่งมั่นของเด็กหนุ่ม “เอิร์ท” นายธนาคาร ทองสุข นักศึกษาสาขาการตลาด คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (มทร.) ธัญบุรี” หนุ่มวินมอเตอร์ไซด์ ย่านพรธิสารคลองหก ที่มีความฝันในเรื่องของการศึกษา โดยมีความคิดว่า เรียนจบชั้น ม.6 ทำงานในระดับชั้น ม.6 ถ้าเรียนจบระดับปริญญาตรีได้ทำงานและได้เงินเดือนสูงๆ และสามารถนำเงินมาจุนเจือครอบครัว ดังนั้นต้องทำทุกวิถีทางให้ตนเองได้มีโอกาสสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรี ในที่สุดความฝันของหนุ่มวินมอไซด์เป็นจริง ในวันที่ 29 สิงหาคม 2561 เข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร ณ หอประชุมใหญ่ มทร.ธัญบุรี

“เอิร์ท” เล่าว่า ตนเองได้เลิกขับวินมอเตอร์ไซด์แล้ว ปัจจุบันตนเองทำงานที่ Tops supermarket เนื่องจากตอนเรียนในระดับปริญญาตรี เป็นนักศึกษาทุนเซ็นทรัล โครงการความร่วมมือทางวิชาการระหว่าง มทร.ธัญบุรี และบริษัท กลุ่มเซ็นทรัล เรียนฟรีตลอดหลักสูตร หลังเรียนจบต้องทำงานในเครือเซ็นทรัล 2 ปี กว่าที่ตนเองจะมีวันนี้ ตนเองต้องต่อสู้กับอุปสรรคมากมาย ด้วยทางบ้านมีปัญหาในเรื่องหนี้สิน หลังจบชั้น ป.6 พ่อแม่ให้ตนเองบวชเรียนในช่วงมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนเตรียมพุทธศาสตร์ จ.ปราจีนบุรี เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย หลังจากชั้น ม.3 มาศึกษาต่อที่โรงเรียนปทุมวิไล จ.ปทุมธานี จนจบ ม.6 ตอนเรียนมัธยมปลายต้องทำงานพาร์ทไทม์เป็นเด็กเสริฟ์ที่ห้างสรรพสินค้า เพื่อหาเงินเรียน

     

หลังจบชั้น ม.6 สอบตรงเข้าศึกษาที่สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ สอบติดแต่ไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม จนวินาทีสุดท้าย ตนเองได้หาข้อมูลทุนการศึกษาในการเรียน จึงสอบเข้าเรียนสาขาการตลาด คณะบริหารธุรกิจ มทร.ธัญบุรี (ทุนเซ็นทรัล) เพราะเรียนฟรีตลอดหลักสูตร ช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายของครอบครัวมองเห็นโอกาสในการได้ฝึกงานจริงในเครือเซ็นทรัล ได้เบี้ยเลี้ยงจากการฝึกงาน รวมถึงเมื่อเรียนจบยังมีงานทำแน่นอน ซึ่งลดความเสี่ยงในการตกงานไปในตัว โดยทุกวันจะมีเรียนเพียง 3 วัน และทำงานอีก 3 วัน วันละ 8 ชั่วโมง ได้วันละ 300 บาท เดือนละประมาณ 3,000 บาท จากโครงการ

โดยเงินที่ได้มา ตนเองต้องนำมาใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ค่าครองชีพที่สูง เงินที่ได้มาบางเดือนก็พอบางเดือนก็ขาดมือ บางวันมาเรียนมหาวิทยาลัยไม่มีเงินมามหาวิทยาลัย จุดเปลี่ยนหรือว่าความโชคชะตาฟ้าลิขิต เหตุการณ์วันนั้นตนเองจำได้ไม่ลืม “ระหว่างที่นั่งทำการบ้านที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัย ตนเองรู้สึกหิวข้าวมาก เพราะว่าไม่ได้กินข้าวมาตั้งแต่เช้า โดยทางห้องสมุดของมหาวิทยาลัยมีการจัดกิจกรรมและมีข้าวกล่องเหลือ ผมจึงเดินเข้าไปขอข้าวป้าทิพย์ซึ่งเป็นแม่บ้านกิน ป้าทิพย์ให้ข้าวกล่องผมมา 3 กล่อง” ระหว่างที่นั่งกินข้าวตนเองและป้าทิพย์ได้พูดคุยกัน ป้าทิพย์จึงแนะนำให้รู้จักกับป้าตุ้ม ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ห้องสมุด ซึ่งญาติของป้าตุ้มคือป้าภา เป็นเจ้าของวินมอเตอร์ไซด์ ป้าตุ้มจึงพาตนเองไปหาป้าภา โดยป้าภาได้ให้เสื้อ

วินมอเตอร์ไซด์ฟรีไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย มาขับวินมอเตอร์ไซด์ที่วิน เพื่อหารายได้ระหว่างเรียน วันไหนไม่มีเรียน ไม่ต้องไปทำงาน มาขับวินมอเตอร์ไซด์ ก่อนเข้าเรียน 08.00 – 09.00 น. หรือเวลาหลังเลิกเรียนและเลิกงาน 16.30 – 22.00 น. มาขับวินรายได้ประมาณวันละ 200 – 300 บาท หลังหักค่าน้ำมัน เวลาส่วนใหญ่ตนเองอยู่กับการทำงานเพื่อหาเงินมาส่งตนเองเรียน “ที่ตนเองไม่กู้ กยศ.เรียน เพราะว่าเห็นพ่อแม่เป็นหนี้แล้วทุกข์ ต้องหาเงินมาใช้หนี้ในแต่ละเดือนลำบากที่สุด” ตนเองจึงสู้หางานทำเพื่อหาเงินมาส่งตนเองเรียน ตัดการใช้หนี้ในอนาคต

​เกรดเฉลี่ยจบอยู่ที่ 2.1 ตนเองต้องทำงานหนัก พร้อมทั้งพยุงการเรียนไปเรื่อยๆ หลังเลิกเรียนต้องทำงาน ไม่มีเวลาไปเที่ยวไปกินกับเพื่อน ช่วงชีวิตสนุกในวัยรุ่นอาจจะไม่มี มีเพียงประสบการณ์จากการทำงาน ไม่ว่าจะเป็นงานพาร์ทไพม์ในโครงการทุนเซ็นทรัล สอนประสบการณ์ในเรื่องการขายการตลาด การขับวินมอเตอร์ไซด์ สอนให้รู้จักความอดทน อาชีพทุกอาชีพมีเกียรติ ถ้าอาชีพที่ทำนั้นทำด้วยความสุจริตใจ ในวันที่ 29 สิงหาคม 2560 ตนเองจะเอาเสื้อวินมอเตอร์ไซด์ไปคืนป้าพา เพื่อให้ป้าภานำไปให้กับนักศึกษาคนต่อไปที่ได้รับโอกาสจากป้าพา จนทำให้ตนเองมีรายได้นำเงินมาเรียนจนจบปริญญาตรี สุดท้ายนี้ผมอยากขอบพระคุณ ป้าทิทย์ ป้าตุ้ม ป้าพา พี่เดือน พี่นาจ ที่ดูแลตนเองตลอดระยะเวลาที่ตนเองขับวินมอเตอร์ไซด์

​“ผมไม่อิจฉาเพื่อนในห้องเรียน ที่ไม่ต้องทำงาน มีเงินเหลือกินเหลือใช้ ผมคิดเสมอว่าในอดีตผมคงทำบุญทำทานมาน้อย เป็นคนตระหนี่ถี่เหนียวหวงแหน ไม่รู้จักให้ในอดีตชาติ ชาตินี้จึงลำบากไม่มีเงิน อย่างที่ว่าต้นทุนชีวิตของคนเราต่างกัน ขอเพียงมีความขยัน ถ้าไม่ขยันก็อยู่ที่เดิม ความขยันสามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตของเราได้ มุ่งมั่งตั้งใจ ความสำเร็จรออยู่ปลายทางฝัน เช่นเดียวกับตนเองที่สามารถเอาชนะอุปสรรคในชีวิต คว้าปริญญาใบแรกของครอบครัว ภูมิใจที่สุดในชีวิต”